sabienschurman.reismee.nl

dat was het dan...

Nou daar zit ik dan, in een rolstoel bij Gate A3, wachtend op de volgende vlucht, richting Amsterdam.
Het is definitief. Ik ga een maand eerder terug naar Nederland dan gepland.

Vier dagen na de operatie moest ik voor controle terugkomen naar het ziekenhuis. Ik wilde mijn voet eigenlijk niet zien, ik was bang dat de (uitstekende) pinnen in mijn teen er naar uit zouden zien, maar toen het verband er eenmaal af was werd ik toch nieuwsgierig. En het zag er niet goed uit... Ik werd duizelig en misselijk. De zuster zei: "Ga maar even liggen..." Mijn teen zag er goed uit, de pinnen waren niet eens vies om te zien. Het probleem was dat ik twee blaren had, die onder het verband opengegaan zijn, en zijn gaan infecteren. En de infectie was al doorgelopen naar de zijkant van mijn voet en mijn enkel..

Ik kreeg antibiotica mee en ik moest twee dagen later terugkomen. 

Diezelfde avond heb ik definitief besloten dat ik naar huis wilde. Ik was heel erg geschrokken van mijn voet en het zag er niet naar uit dat ik snel weer zou kunnen lopen, dansen, rennen, voetballen. Ik voelde me nutteloos in huis, ik verveelde me en ik miste mijn familie. Het was heel moeilijk om het de familie te vertellen, maar ze begrepen het helemaal en ze hebben me geholpen om alles te regelen.

In mijn laatste week ben ik veel in het ziekenhuis geweest, de zusters herkennen me ondertussen. Om de dag werd mijn voet bekeken en het verband verwisseld. En de traumatoloog vertelde me dat hij ook een au pair in huis heeft gehad ;)

Ik heb de afgelopen week ook veel tijd doorgebracht met de familie. Ik ging overdag mee naar de apotheek van de oma, waar de vader ook werkt. De dochter van een collega kwam (in het spaans) met me kletsen en koffie met me drinken en tussen de middag gingen we met zijn allen lunchen. Zaterdag avond ben ik voor de laatste keer "uit" gegaan. We gingen eerst naar onze favoriete plek voor cocktails en toen naar "espit chupitos", waar we elke weekend te vinden waren. Zondag gingen we lunchen met de hele familie en heb ik voor de laatste keer koffie gedronken met Julia bij ons lievelingscafé. Julia heeft een fotoboek gemaakt met al onze hoogtepunten (dat zijn er nogal wat) en toen de ober hoorde dat het mijn laatste dag in Santiago was, kwam die onze lievelingstaart brengen. Het was een leuk laatste weekend, maar wat was het moeilijk om afscheid te nemen van iedereen...

Vanochtend moest ik afscheid nemen van het gezin. Het was raar om weg te gaan van huis, voor de laatste keer. En de kindjes snappen niet helemaal dat ik wegga. De oudste zei tegen zijn vader: "Maar papa, morgenochtend is ze er gewoon weer hoor!"

De vader heeft me naar het vliegveld gebracht en nu zit ik hier, bij de gate. Over een uurtje vertrek ik en dan is het gewoon voorbij...

Niet meer koffie drinken in tertulia, niet meer dansen tot de zon opkomt, niet meer knuffelen met de oma, niet meer horen "Sabien, te quiero, muchooo", niet meer op de bank liggen met de kindjes...

Maar ik ga nog een keer terugkomen, dat is zeker.
De moeder is zwanger van de derde en die moeeet ik natuurlijk ontmoeten :)

Wat waren dit 8 mooie maanden, waarin ik veel mensen heb leren kennen, nieuwe dingen heb gedaan, nieuwe plekken heb gezien en bovenal veel heb geleerd.


Reacties

Reacties

Robert

Wat een avontuur, leuk om te hebben kunnen volgen via je blogs hier.

Hetty &. Hans

Meisje, meisje wát heb je een pech gehad!!!wij hopen dat het gauw weer beter gaat met je “pootje” en je weer lekker kan rennen, dansen en doen waar je zin in hebt zonder dat obstakel aan je voet! Ik kan me goed voorstellen dat je met een dubbel gevoel afscheid genomen hebt van je “tweede familie”. Maar je hebt prachtige herinneringen die je voor altijd met je mee neemt en deze bijzondere ervaring in Spanje neemt niemand je meer af ?!!! En ach... met het vliegtuig zit je zó weer in Spanje moet je maar denken ?Maar nu weer lekker naar huis, naar je eigen papa en mama en Sven én Storm én naar je eigen kamer met je eigen bed....hoe lekker is dat...? Goede reis lieverd en veilig thuiskomen!! Dikke kus en bedankt dat we hebben mogen genieten van je prachtige belevenissen! ?Liefs van Hans en mij ❤️??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active